Το πορτρέτο ενός καλλιτέχνη: Judith Clay

Alice 's first snow

Στον μαγικό κόσμο της Judith Clay όλα είναι πιθανό να συμβούν.

Αυτά τα παράξενα κορίτσια, με τα μεγάλα μάτια και τα τετράγωνα πρόσωπα, βγαίνουν έξω τις νύχτες και παίζουν κυνηγητό με το φεγγάρι. Το πιάνουν στα χέρια τους, το βαστούν σαν καθρέφτη και ο ήλιος τις κρυφοκοιτάζει και ζηλεύει...
Φορούν πεταλούδες στα μάτια, τις δένουν σε μια κλωστή και περπατούν μαζί τους... Αγκαλιάζουν τα ψάρια και τα κρατούν κάτω από τις ομπρέλες τους, για να τα προφυλάξουν από το νερό όταν βρέχει... 
Φυσούν τους κλέφτες, γεμίζουν με τα απαλά τους πούπουλα τη νύχτα και μιλούν με τα πουλιά...
Διαβάζουν και ο κόσμος γύρω τους ζωντανεύει...
Πετούν ψηλά με τα φθινοπωρινά φύλλα...
Όλα τα καταφέρνουν. Τα φουστάνια τους φουσκώνουν σαν αερόστατα και τα μακριά μαλλιά τους ανεμίζουν... 
Οι τουλίπες λυγίζουν στο πέταγμά τους και το χορτάρι χαϊδεύει τα μικροσκοπικά τους ποδαράκια...

 

Happy birthday, Pippi

Πότε  ξεκίνησες να ζωγραφίζεις, πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την εικονογράφηση;

Πάντα με  γοήτευαν οι εικόνες στα παραμύθια. Ξεκίνησα να ζωγραφίζω από τα οκτώ μου χρόνια. Μετά το σχολείο σπούδασα τρία χρόνια ζωγραφική σε πηλό. Αποφάσισα να ασχοληθώ με την εικονογράφηση  πολύ αργότερα, αν και δεν θεωρώ τον εαυτό μου εικονογράφο με την κλασική έννοια. Οι εικόνες μου είναι ανεξάρτητα έργα, δεν προορίζονται για να εικονογραφήσουν ένα βιβλίο ή ένα περιοδικό.

Υπάρχει ένα κείμενο, βιβλίο, παραμύθι, τραγούδι που θα ήθελες να εικονογραφήσεις και δεν το έχεις κάνει ακόμη;

Ναι, υπάρχει ένα βιβλίο με μύθους και θρύλους από την περιοχή που κατάγομαι, μια μικρή πόλη της Βόρειας Βαυαρίας. Λέγεται "Θρύλοι του Sonneberger και των γύρω περιοχών". Κάποιες ιστορίες αφηγούνται πώς πήρε  το όνομά της η πόλη μας και το κάστρο της, άλλες έχουν φαντάσματα, μάγισσες, χαμένους θησαυρούς. Θα ήθελα να εικονογραφήσω κάποιες απ' αυτές τις ιστορίες. 

Hide and Seek

Με τι είδους εικονογραφήσεις έχεις ασχοληθεί; Θα ήθελες να μοιραστείς κάποια ξεχωριστή εμπειρία σου στην εικονογράφηση ενός βιβλίου;

Μέχρι στιγμής  έχω εικονογραφήσει και δημοσιεύσει ένα βιβλίο μόνο, μια ιστορία που έγραψα εγώ, "Το δέντρο της Θέας". Το μοναδικό σ' αυτή την ιστορία είναι ότι εξελίσσεται πάνω στο φύλλο ενός δέντρου. Στις καθημερινές μου βόλτες με τον σκύλο μας, περνούσα πάντα από μια συστάδα λεύκες κι ερωτεύτηκα το σχήμα των φύλλων τους. Όλη η ιστορία εξελίσσεται γύρω από ένα τέτοιο φύλλο. 

Τι υλικά χρησιμοποιείς συνήθως;

Αναμιγνύω διάφορα υλικά. Χρησιμοποιώ μελάνια, μαρκαδόρους, κηρομπογιές, ξυλομπογιές και υλικά για κολάζ. Μου αρέσει πολύ η υφή της ακουαρέλας, κι έτσι τα περισσότερα σχέδια και κολάζ  μου έχουν φτιαχτεί πάνω σε χοντρή ακουαρέλα.

After hours at the Christmas market

Ποια ώρα της μέρας προτιμάς να δουλεύεις; Ζωγραφίζεις πάντα στο σπίτι;

Είμαι πρωινός τύπος και προτιμώ να δουλεύω νωρίς. Αλλά όταν με απορροφά ένα έργο δεν με νοιάζει τι ώρα είναι. Όλη η δουλειά μου γίνεται στο σπίτι, μιας και το στούντιό μου είναι στη δεύτερη κρεβατοκάμαρά μας. Παρ όλα αυτά, πάντα παίρνω δουλειά μαζί μου όταν ταξιδεύουμε. Επομένως, έχω δουλέψει κάποιες φορές και σε δωμάτια ξενοδοχείων.

Τι υπάρχει αυτή τη στιγμή πάνω στο γραφείο σου;

Τα πάντα. Το γραφείο μου είναι πάντα γεμάτο στιλό, μολύβια, κηρομπογιές, χαρτιά, ψαλίδια, πινέλα, χάρακες, μικρά παιχνίδια, καρτ ποστάλ , μελανοδοχεία...

Ετοιμάζεις  κάτι αυτόν τον καιρό;

Αυτή τη στιγμή ετοιμάζω το τρίτο μέρος από ένα τρίπτυχο κολάζ για τον χειμώνα. Είναι τρία διαφορετικά κολάζ που στο τέλος θα ενωθούν σε ένα. 

Last days of summer

Η εικονογράφηση είναι για σένα επάγγελμα ή χόμπι; Στη χώρα σου υπάρχει δυνατότητα βιοπορισμού από την εικονογράφηση;

Σαφέστατα είναι επάγγελμα για μένα και το παίρνω πολύ σοβαρά. Αν και δεν θεωρώ τον εαυτό μου εικονογράφο, αλλά περισσότερο ελεύθερο καλλιτέχνη που ασχολείται και με εικονογραφήσεις. Έχω εικονογραφήσει μόνο ένα βιβλίο. Οι ζωγραφιές μου "εικονογραφούν"  τις ιστορίες που υπάρχουν στο κεφάλι μου ή κάποιο παραμύθι που με ενέπνευσε, αλλά συνήθως δεν γίνονται για να εκδοθούν. Πωλούνται ως πρωτότυπα ή αντίγραφα και εκτίθενται σε διάφορες εκθέσεις. Αυτή την περίοδο μένουμε στις ΗΠΑ. Δεν ζω από την εικονογράφηση, αλλά άλλοι ζουν και φαίνεται να τα καταφέρνουν. Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι. Δεν είναι εύκολο για έναν ανεξάρτητο καλλιτέχνη όπως είμαι εγώ.

Από ποιους εικονογράφους (κλασικούς ή σύγχρονους) έχεις εμπνευστεί;

Είναι τόσοι πολλοί... Η Susanne Janssen, η Anne Herbauts, η Sara Fanelli, ο Carll Cneut, ο Wolf Erlbruch, ο Edward Gorey, η Elodie Nouhen, η Momo Takano, ο Olaf Hajek… Αλλά επίσης με εμπνέουν και  ζωγράφοι, όπως ο Paul Klee και ο Henri Rousseau.  

Roller Coaster

Η εικόνα διαμορφώνει τη φαντασία. Όταν ζωγραφίζεις, σκέφτεσαι ότι οι εικόνες θα ζωντανέψουν στη φαντασία των παιδιών;

Αυτό ελπίζω για τις ζωγραφιές μου. Είναι κι αυτός ένας λόγος που μου αρέσει να προσθέτω πολλές λεπτομέρειες: να ταξιδεύω τον θεατή σε διαφορετικές κατευθύνσεις της φαντασίας.

Τι σχέση έχει ένας εικονογράφος με την παιδικότητα; Πόσο καθορίζουν τη δουλειά του οι παιδικές του αναμνήσεις;

Οι παιδικές μου αναμνήσεις καθορίζουν τη δουλειά μου. Παίρνω παιχνίδια, τόπους, ρούχα, παραμύθια, εμπειρίες κτλ της παιδικής μου ηλικίας και τα χρησιμοποιώ στα σχέδιά μου. Θεωρώ τις παιδικές μου αναμνήσεις την πιο σημαντική πηγή έμπνευσης για μένα.

Πάντοτε σκεφτόμουν ότι η εικονογράφηση είναι για  τη ζωγραφική ό,τι  η στιχουργική για την ποίηση. Πολλές φορές οι στίχοι θεωρούνται ποιήματα. Η εικονογράφηση τι σχέση έχει με τη ζωγραφική τέχνη;

Twilight hour

Για μένα οι εικονογραφήσεις είναι ζωγραφιές ή σκίτσα ή κολάζ που λένε ιστορίες.

Στις εικόνες σου τα κορίτσια έχουν πάντοτε πολύ μεγάλα μάτια, σχεδόν τετράγωνα πρόσωπα, μικροσκοπικά ποδαράκια. Ο σωματότυπός τους θυμίζει περισσότερο κολάζ. Πώς κατέληξες σ' αυτή την επιλογή;

Για πολλά χρόνια επεξεργαζόμουν και άλλαζα τους χαρακτήρες (ναι, συνήθως κορίτσια) στις εικόνες μου. Κατέληξα στα μεγάλα μάτια γιατί -για μένα- συνδέουν τον χαρακτήρα στο χαρτί με τον θεατή, καλούν τον θεατή στην εικόνα. Τα μικροσκοπικά ποδαράκια είναι σημαντικά γιατί διευκολύνουν τους χαρακτήρες μου να "χορέψουν" ή να "πετάξουν" από την πραγματικότητα στη χώρα των παραμυθιών. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό με μεγάλα πόδια!

*** 

Μια πρώτη γνωριμία με την Judith Clay εδώ. 

The portrait of an artist: Judith Clay

Alice's first snow

In the magical world of Judith Clay anything is likely to happen ...

These strange girls with big eyes and square faces, go out at night and chase the moon...

 They catch it with their hands, hold it like a mirror and the sun is peeking and feels jealous...
They wear butterflies in their eyes, they tie them on a string and walk with them... 

They embrace fish and keep them under their umbrellas to protect them from water when it rains .... 

 They blow dandelions, they fill the night with their soft feathers and talk with the birds...
  When they read, the world around them comes alive ... 

They fly high with autumn leaves ... 

They can do everything. 

Their dresses inflate like balloons and their long hair is waving. Tulips bend when they fly and grass is caressing their tiny feet ...

After hours at the Christmas market

When did you begin to paint, what made you decide to do illustration?

I have always been fascinated by the pictures in story books, and started to draw when I was about 8 years old.  After high school, I completed the three- year training to become a ceramic painter.  I didn’t start to do “illustrations” until much later, although I don’t consider myself an illustrator in the traditional sense.  I create my pictures as originals, not to be printed and published in a book or magazine.

Is there a text, a book, a fairy tale, a song you would like to illustrate but haven’t yet?

I have a book of old local stories and legends from the area where I’m from, a small town in Northern Bavaria. It is called "Legends of the Sonneberger Low Country and its neighbors". Some of the stories explain where the name of a town or castle comes from, some have ghosts, witches, or mysterious treasures in them.  I would like to illustrate some of those stories.   

Happy birthday, Pippi

What kind of illustrations do you do? Would you like to share a unique experience you had when illustrating a book?

So far, I have only illustrated and published one book, a story that I also wrote, "Thea’s Tree"[1].  What was unique about the story of this book is that it developed out of the leaf of a tree.  On my daily walks with our dog, I always passed a row of poplar trees and fell in love with the shape of their leaves.  The whole story developed around that leaf.   

What materials do you usually use?

I’m a mixed media artist.  I use inks, ink pens, pastel sticks, colored pencils, and collage elements.  I love the texture of watercolor paper, so most of my drawings and collages are done on heavy watercolor paper.

Hide and seek

Is there time of day you prefer to work? Do you always paint at home?

I am a morning person and prefer to work early in the day, but when I’m very involved in a drawing, I don’t care what time it is.  All my work is done at home since my studio is in the second bedroom of our house.  Although, I always take my artwork with me when we travel.  So sometimes my work is done in hotel rooms. 

What is on your desk at this moment?

Everything.  My desk is always covered with pens, pencils, pastel sticks, paper, scissors, brushes, rulers, little toys, postcards, ink bottles…

Are you currently working on something?

At the moment, I am working on the third part of a three-piece winter collage series.  They are three separate collages that—in the end—will fit together to make one collage. 

Last days of summer

Is illustration a profession for your or a hobby? Is it possible to make a living through illustration in your country?

It is definitely a profession for me that I take very seriously, although I don’t consider myself an illustrator, more a self-employed artist who does illustrations.  I have only done one picture book.  My pictures “illustrate” the stories that are in my head or a fairy tale that inspired me, but are not usually done to be published. I sell them as originals or prints and take part in exhibits with them. At that moment we are living at the United States. I don't work as an illustrator, but others do and it looks like they can make a living as illustrators. I don't know how easy it is. It is not easy as an independent artist, which I could call myself.

Which illustrators -classical or contemporary- have inspired you?

There are so many…  Susanne Janssen, Anne Herbauts, Sara Fanelli, CarllCneut, Wolf Erlbruch, Edward Gorey, ElodieNouhen, Momo Takano, Olaf Hajek… But I also take inspiration from traditional artists like Paul Klee or Henri Rousseau. 

Roller Coaster Ride

Image forms imagination. When you paint do you think that the images will come alive in the imagination of children?

That is the hope that I have for my pictures.  That is part of the reason why I like to add a lot of details:  to take the viewer away in different directions of the imagination.

What is an illustrator’s relationship with childhood? How much do your childhood memories define your work?

My childhood memories are what defines my work.  I use toys, games, places, clothes, fairy tales, experiences, etc. from my childhood and use them in my drawings.  I consider my childhood memories my most important source of inspiration.

Twilight hour

I have always thought that illustration is for painting what lyrics are for poetry. Sometimes the lyrics are considered to be poetry. What is the relationship of illustration to the art of painting?

To me, illustrations are paintings or drawings or collages that tell stories.

In your illustrations girls always have very big eyes, almost square faces and tiny feet. Their body type almost looks like a collage. What lead you to this choice?

For many years I developed and changed the characters (yes, mostly girls) in my pictures.  The big eyes developed because—for me—they connect the character on the paper to the viewer, they draw the viewer into the picture.  The tiny feet are important because they make it easier for my characters to “fly away” or “dance away” from reality into fairytale land.  You can’t do that with big feet!

 ***

[1]     Thea' s Tree was chosen for the White Ravens of the International Youth Library in 2012.

[2] Judith Clay is an award-winning German artist and writer. Her work has been widely exhibited in Europe. 

Κλασικά εικονογραφημένα - Judith Clay

Στον μαγικό κόσμο της Judith Clay όλα είναι πιθανό να συμβούν...

Αυτά τα παράξενα κορίτσια, με τα μεγάλα μάτια και τα τετράγωνα πρόσωπα, βγαίνουν έξω τις νύχτες και παίζουν κυνηγητό με το φεγγάρι. Το πιάνουν στα χέρια τους, το βαστούν σαν καθρέφτη και ο ήλιος τις κρυφοκοιτάζει και ζηλεύει...

 

Φορούν πεταλούδες στα μάτια, τις δένουν σε μια κλωστή και περπατούν μαζί τους...

 

Φυσούν τους κλέφτες, γεμίζουν με τα απαλά τους πούπουλα τη νύχτα και μιλούν με τα πουλιά...

Διαβάζουν και ο κόσμος γύρω τους ζωντανεύει...

 

Αγκαλιάζουν τα ψάρια και τα κρατούν κάτω από τις ομπρέλες τους, για να τα προφυλάξουν από το νερό, όταν βρέχει....

Πετούν ψηλά με τα φθινοπωρινά φύλλα...

Όλα τα καταφέρνουν. Τα φουστάνια τους φουσκώνουν σαν αερόστατα και τα μακριά μαλλιά τους ανεμίζουν. Οι τουλίπες λυγίζουν στο πέταγμά τους και το χορτάρι χαϊδεύει τα μικροσκοπικά τους ποδαράκια...