Kate Greenaway: Λόλα, να μια μηλόπιτα

Πού μπορεί να φτάσει κανείς για μια μηλόπιτα;

Μπορεί να τη δαγκώσει...

Μπορεί να την κόψει...

Μπορεί να τη μοιράσει...

Μπορεί να τη φάει μόνος...

Μπορεί να αγωνιστεί για να την αποκτήσει...

Και έτσι να γίνει δική του...

Να την κρατήσει για πάρτη του...

Ἠ να διαγωνιστεί στο άλμα για χάρη της...

Ακόμη και να πέσει γονυπετής ζητώντας τη...

Μπορεί να ανυπομονεί για κείνη...

Και τελικά να θρηνήσει αν τη χάσει...

Μπορεί να υποκλιθεί μπροστά της...

Και επιτέλους να την κόψει...

Να κοιτάξει το φρουτένιο της σώμα...

Να τη σταυρώσει...

Να την κυνηγήσει...

Να τραγουδήσει για εκείνη...

Να την πάρει και να φύγει...

Ή να δώσει από ένα μεγάλο κομμάτι στους φίλους του κι ύστερα όλοι τους να πάνε χορτάτοι για ύπνο. 

***

[1] Οι εικόνες είναι από το βιβλίο της Kate Greenaway Α Apple pie. 

Kate Greenaway: ημερολόγια

Από το 1880, και για δύο δεκαετίες περίπου, η Greenaway αναλάμβανε κάθε χρονιά να εικονογραφήσει ένα ημερολόγιο. Ήταν μάλλον κάτι σαν τον γνωστό μας καζαμία, και όχι ένα απλό ημερολόγιο τοίχου. Σε καθένα από αυτά τα βιβλία -γιατί στην πραγματικότητα επρόκειτο για πραγματικά εικονογραφημένα βιβλία- μπορούσε να βρει κανείς όμορφα τοπία, λεπτομερείς προσωπογραφίες των μηνών, τραγούδια, ποιήματα, παραμύθια, θρύλους και παραδόσεις που αφορούσαν τη διαδοχή των εποχών και τη φύση. 

Ανάλογα με την έκδοση, οι εικόνες είχαν διαφορετικό χαρακτήρα. Άλλοτε θύμιζαν μινιατούρες και άλλοτε καταλάμβαναν ολόκληρη τη σελίδα. Τα χρώματα ήταν άλλες φορές απαλά, σχεδόν αχνά και άλλες ζοφερά και σκούρα. 

Φυσικά, κάθε μήνας ήταν διαφορετικός: ντυμένος με ελαφρά ή χοντρά ρούχα και με εργασία ανάλογη της εποχής.

Σε αρκετά από αυτά τα ημερολόγια, πλάι στην εικόνα του μήνα, αναγράφονταν οι σημαντικότερες γιορτές του ημερολογίου, οι ημέρες της εβδομάδας, η φάση της σελήνης,  η ώρα της ανατολής και δύσης του ηλίου και όλα όσα συνηθίζονται στα ημερολόγια ακόμη και σήμερα. 

Τέλος, μιας και συνήθως τα ημερολόγια απευθύνονταν σε νεαρούς αναγνώστες, περιλάμβαναν ρίμες, αινίγματα και στίχους παιδικών τραγουδιών που είχαν ως θέμα τους τη φύση. 

Ήταν πραγματικά εντυπωσιακό πώς η εικονογράφηση, η καλή ποιότητα του χαρτιού και η σωστή επιλογή των χρωμάτων μπορούσαν να μετατρέψουν ένα κατά τα άλλα χρηστικό έντυπο σε αληθινό κομψοτέχνημα. 

***

Τα περισσότερα από τα ημερολόγια της Kate Greenaway υπάρχουν στη ψηφιακή συλλογή της βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης. Ρίξτε μια ματιά εδώ. 

Kate Greenaway: ποιήματα, τραγούδια, παραμύθια

Θα μπορούσαμε να κάνουμε εκατοντάδες αναρτήσεις, αλλά και πάλι δεν θα ήταν αρκετές για να παρουσιάσουν το έργο της Kate Greenaway στο σύνολό του. Τι να πρωτοπείς για μια εικονογράφο που έκανε τα πάντα. 

H Greenaway γεννήθηκε το 1846 στο Χόξτον της Μεγάλης Βρετανίας. Ήταν μια βικτωριανή κυρία με τα όλα της, αν και η καταγωγή της υπήρξε ταπεινή. Το καλλιτεχνικό ταλέντο στην οικογένειά της ήταν έντονο. Ο πατέρας της ήταν ένας από τους καλύτερους Βρετανούς χαράκτες και η ίδια από την παιδική ηλικία ασχολήθηκε με το σχέδιο, τη χαρακτική και το κέντημα. Από πολύ μικρή παρακολουθούσε νυχτερινά μαθήματα ζωγραφικής, χαρακτικής και λιθογραφίας που προορίζονταν μόνο για γυναίκες, ενώ αργότερα σπούδασε στο Royal Female School of Art. Στην αρχή της επαγγελματικής της σταδιοδρομίας σχεδίαζε κυρίως καρτ-ποστάλ: κάρτες για τα Χριστούγεννα, για τον Άγιο Βαλεντίνο, για γιορτές και για γενέθλια.  

Το πρώτο βιβλίο που εικονογράφησε ήταν το Under the Window. Κυκλοφόρησε το 1878, έγινε μεγάλη επιτυχία και την καθιέρωσε στο βρετανικό κοινό ως μια από τις σημαντικότερες εικονογράφους παιδικών βιβλίων. Ακολούθησαν πολλά άλλα, μεταξύ των οποίων τ0 γνωστό Mother Goose και το Little Ann, ένα βιβλίο με ομοιοκατάληκτα παιδικά ποιήματα και τραγούδια. 

Mother Goose (1881)

Little Ann (1883)

Μαγική εικονογράφηση είχαν επίσης τα Merigold Garden και το παραμύθι του Robert Browning, The Pied Piper of Hamelin.

Merigold Garden (1885)

Σε κάθε της βιβλίο, οι παστέλ αποχρώσεις, τα ροδαλά πρόσωπα και τα απαλά χρώματα του φυσικού τοπίου άλλοτε γεμίζουν τη σελίδα και άλλοτε χρωματίζουν μια μικρή γωνίτσα της, θυμίζοντας την τέχνη της μικρογραφίας που συναντά κανείς σε μεσαιωνικά χειρόγραφα και όχι μόνο. 

Συχνά οι χαρακτήρες των βιβλίων της φορούσαν μεγαλοπρεπή βασιλικά ρούχα. Οι εικόνες τους αγαπήθηκαν τόσο από το αναγνωστικό κοινό, που την καθιέρωσαν ακόμη και στο σχέδιο ενδύματος. Σε εμάς θυμίζουν περισσότερο εκείνες τις όμορφες κούκλες με τις πλαστικές μπούκλες και τα πορσελάνινα πρόσωπα, που δεν έμοιαζαν καθόλου παιδιά, αλλά προσποιούνταν τα μωρά στην αγκαλιά μας, κλείνοντας υποκριτικά τα μάτια τους κάθε φορά που τις ξαπλώναμε στο καροτσάκι τους. 

***

Εξώφυλλα #27: Kate Greenaway

Under the Window (1878)

Mother Goose (1881)

Language of Flowers (1884)

Marigold Garden (1885)

A Apple Pie (1886)

The Queen of the Pirate Isle (1886)

 

Rhymes for the Young Folk (1887)

The Pied Piper of Hamelin (1888)

Book of Games (1889)

The April Baby's Book of Tunes (1900)