Lo Straniero (1967) |
Δυσκολεύτηκα να σηκωθώ γιατί ήμουνα κουρασμένος απ΄τη χθεσινή μέρα. Την ώρα που ξυριζόμουνα αναρωτήθηκα τι θα έκανα κι αποφάσισα να πάω για μπάνιο. Πήρα το τράμ και πήγα στα λουτρά του λιμανιού. Βούτηξα στο κανάλι. Ήταν πολλοί νέοι εκεί. Συνάντησα μέσα στο νερό τη Μαρί Καρντονά, μια παλιά δακτυλογράφο του γραφείου μου, που την είχα ποθήσει εκείνη την εποχή. Κι εκείνη νομίζω. Έφυγε όμως λίγο αργότερα και δεν προλάβαμε. Τη βοήθησα ν΄ανέβει σε μια σημαδούρα. Γύρισε προς το μέρος μου. Τα μαλλιά της έπεφταν στα μάτια και γελούσε. Σκαρφάλωσα δίπλα της πάνω στη σημαδούρα. Ήταν όμορφα και, τάχα γι' αστείο, έριξα το κεφάλι μου πίσω και το ακούμπησα στην κοιλιά της. Δεν είπε τίποτα κι εγώ έμεινα έτσι. Είχα ολόκληρο τον ουρανό στα μάτια μου κι ήταν χρυσογάλανος. Ένιωθα την κοιλιά της Μαρί να χτυπάει απαλά πάνω στο σβέρκο μου. Μείναμε πολλή ώρα μοισοκοιμισμένοι πάνω στη σημαδούρα. Όταν ο ήλιος δυνάμωσε πολύ, βούτηξε και την ακολούθησα. Την πρόλαβα, πέρασα το χέρι μου απ' τη μέση της και κολυμπήσαμε μαζί. Εξακολουθούσε να γελάει. Πάνω στο μόλο, την ώρα που στεγνώναμε μού είπε: "Έχω μαυρίσει πιο πολύ από σας"[1].
***
[1] Αλμπέρ Καμύ, Ο ξένος (μτφρ. Γιάννης Αγγέλου), Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 1989.
[2] Στη φωτογραφία η Άννα Καρίνα και ο Μαρτσέλο Μαστρογιάνι στην ταινία του Λ. Βισκόντι "Ο ξένος".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου