Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018

Παιδικά όνειρα


Μπορεί να μη θυμάμαι τα πάντα από την παιδική μου ηλικία, ή να μη θυμάμαι και πολλά, αλλά σίγουρα θυμάμαι το δωμάτιο που μοιραζόμουν με τις αδερφές μου. Θυμάμαι τη διάταξη των πραγμάτων στο χώρο, τα έπιπλα και τα ρούχα στις ντουλάπες. Θυμάμαι τις κασετίνες και τις τσάντες μας πεταμένες στο πάτωμα, θυμάμαι το κίτρινο χαλί και τις κούκλες που αραδιάζαμε κάτω. 


Ακόμη πιο δυνατά θυμάμαι όλα όσα φοβόμουν. Την Μπάμπα Γιάγκα, την κακιά μάγισσα που ζούσε στο βεσέ, και ένα σαλιάρικο τέρας που κατοικούσε στο μπάνιο. Για να το καλοπιάνω του έπαιζα αυτοσχέδιες διαφημίσεις και του μιλούσα για τις δυνατότητες και τα ακαταμάχητα χαρακτηριστικά των σαμπουάν, των αποσμητικών και λογιών λογιών καλλυντικών με τα οποία συγκατοικούσε. Τις νύχτες το τέρας γινότανε καπνός και περιφερόταν στα δωμάτια και τους διαδρόμους του σπιτιού μας αλλάζοντας το χρώμα του από πράσινο σε πορτοκαλί. 


Θυμάμαι ακόμη πώς φανταζόμουν τον Ύπνο, που τα μαλλιά του ήταν τόσο λευκά σαν τα χιόνια που κάλυπταν μπάλες και κλαδιά του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Ήταν γερασμένος και κάτασπρος. Όταν ερχόταν, μας σκέπαζε με κάτι ζεστό και ύστερα μας έπαιρνε από το παιδικό δωμάτιο και μας μετέφερε κάπου αλλού να κοιμηθούμε, για να ξυπνήσουν όλα όσα βρίσκονταν γύρω μας και να ζήσουν τη νύχτα ενώ εμείς κοιμόμαστε. 


Σήμερα αναρωτιέμαι μήπως το μεγαλύτερο κομμάτι της παιδικής μας ηλικίας είναι εκείνα που δε συνέβησαν ποτέ: τα πλάσματα που ζούσαν μαζί μας, οι φανταστικοί μας φίλοι, όσα ονειρευτήκαμε. Η θεία μου η Αρχοντούλα να μιλάει σαν χαλασμένο μαγνητόφωνο, οι αρκούδες και η Χρυσομαλλούσα να οργανώνουν μεγάλη ληστεία στην πολυκατοικία μας, ο Θεός να μπαίνει στο δωμάτιο και να μου κρύβει τα μολύβια. 


Φαντάζομαι τα παιδικά μας χρόνια σαν μια μεγάλη κλεψύδρα που, αντί για άμμο, είναι γεμάτη με ροζ φουσκάλες, λουλούδια, τσίχλες, φρούτα, πουλιά και μονόκερους. Ένας φτερωτός δράκος μάς ζεσταίνει με το χνότο του και μεταλλασσόμαστε σε ενήλικα ανθρωπάκια, ενώ γύρω μας ο κόσμος είναι ένα απέραντο λιβάδι όπου βόσκουν μικρές ασπρόμαυρες αγελάδες. 

***

Εικόνες: Ikegami Yoriyuki.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου