Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017

Χιονισμένη Μόσχα



Κατά τις δέκα η ώρα, ένα βράδυ του Φλεβάρη, το χιόνι σταμάτησε να πέφτει στη Μόσχα, ένας γλυκός πάγος έντυσε τα πάντα με διαμαντένιους κρυστάλλους, που κάλυψαν τα νεκρά κλαδιά των δέντρων και των θάμνων στους κήπους σαν σε παραμύθι. Μια ανθοφορία κρυστάλλων, που έκλειναν μέσα τους λάμψεις μυστικές, βλάστησε πάνω στις πέτρες, σκέπασε τις προσόψεις των κτιρίων, έντυσε τα μνημεία. Περπατούσες πάνω σε αστερόσκονη, μέσα σε μια αστρική πόλη: μυριάδες κρύσταλλοι λικνίζονταν στην άλω γύρω από τους φανοστάτες. Περνώντας η ώρα, η νύχτα απόκτησε μια πρωτόγνωρη διαύγεια. Εντός της, το παραμικρό φως υψωνόταν προς τον ουρανό σαν ξίφος. Ήταν μια γιορτή του πάγου. Η σιωπή σαν να στραφτάλιζε. 

***


Βικτόρ Σερζ, Υπόθεση Τουλάγιεφ, Εκδόσεις Scripta, Αθήνα 2007. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου