Τρίτη 23 Αυγούστου 2016

Μια άποψη για τον γυμνισμό



Διακοπές δεν πηγαίνω. Πρώτον, γιατί με την κατάσταση στο σπίτι δεν μπορώ να απομακρύνομαι για πολλές ημέρες, δεύτερον, γιατί δε μου περισσεύουν τα λεφτά και, τρίτον, επειδή δεν μπορώ όλον αυτό τον τουριστοσυνωστισμό στα ελληνικά νησιά. Δεν μπορώ ιδίως τις περιοχές όπου συχνάζουν Άγγλοι, οι οποίοι, για να προκαλέσουν τους ντόπιους, κυκλοφορούν ξεβράκωτοι έξω από τα μπαρ και μερικοί απ' αυτούς επιδίδονται σε πράξεις επιδειξιομανίας. Η πιο σεμνή των περιπτώσεων (αν είναι δυνατόν) είναι το τσιτσίδωμα στις παραλίες - ο περιβόητος γυμνισμός. 



Όταν κάνω την ανάγκη μου στην τουαλέτα, ή κάνω το ντουζ μου στο μπάνιο και καθαρίζομαι σωματικά, δεν έχω να ντραπώ τίποτα. Σε μια παραλία όμως έχω να ντραπώ, διότι θα στραφούν δεκάδες μάτια πάνω μου. Εάν ήταν η ιδιωτική μου παραλία, ή η πισίνα μου, όπου και δε θα σκανδάλιζα κανέναν, τότε ευχαρίστως θα βουτούσα τσίτσιδος. Με τίποτα όμως δε θα μπορούσα να κάνω μπάνιο σε οργανωμένες παραλίες γυμνιστών. Θα ένιωθα μειονεκτικά, γιατί όλοι θα κοιτολογούσαν (έτσι λέγεται, το έχω διαβάσει), δηλαδή θα κοιτούσαν και θα σχολίαζαν. Ναι. [...]



Εξάλλου δε θα ήθελα ποτέ να σκανδαλιστεί εξαιτίας μου ένα τρυφερό κοριτσάκι ή μια γυναίκα, είτε ελεύθερη είτε παντρεμένη. Δε θέλω να δίνω κακή τροφή στο συνάνθρωπό μου - όπως δε είναι σωστό να ταΐσεις το πρόβατο σάπιο χόρτο. 

***

[1] Μάκης Τσίτας, Μάρτυς μου ο Θεός, Κίχλη, Αθήνα 2013.
[2] Φωτογραφίες:  Edwin Bower Hesser (1920), Edwin Bower Hesser (1930), David Cotton (1970).


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου