Κάθε φορά που πλησιάζει το καλοκαίρι -τώρα δεν πλησιάζει, αλλά δεν πειράζει- αρχίζουν στην τηλεόραση οι διαφημίσεις για παγωτά, αντιηλιακά, αντικουνουπικά. Αρχίζουν επίσης οι διαφημιστικές καμπάνιες του Υπουργείου Τουρισμού.
Πάντα τα ίδια τοπία: ηλιοβασίλεμα στη
Σαντορίνη, κρητικοπαλίκαρα να χορεύουν πεντοζάλη, χταποδάκια να
κρέμονται πάνω από παρτίδες τάβλι, στην καλύτερη περίπτωση μια γιαγιούλα
να ξεφουρνίζει ή να κερνά δυο νέους λίγα σύκα. Έχουμε
την ομορφότερη χώρα του κόσμου, είμαστε φιλόξενοι και φιλότιμοι.
Όλα αυτα έχουνε μια δόση αληθείας, αλλά δεν έχουνε καμία δόση πρωτοτυπίας. H Πολωνία ανέθεσε την εικόνα της
χώρας προς τα έξω στον Ryszard Kaja -έναν σπουδαίο καλλιτέχνη που έχει εντρυφήσει στην τέχνη της αφίσας. Και την έβγαλε ασπροπρόσωπη.
Ο
Kaja πρόβαλε στις αφίσες του κάθε μέρος και γωνιά της χώρας του: τις
βιομηχανικές πόλεις και τα εργοστάσια να καπνίζουν στο Κατοβίτσε, τα ναυπηγία στο Γκντανσκ, τα όμορφα πολωνικά
κεραμικά σερβίτσια, τον δράκο του κάστρου της Κρακοβίας, μύθους και θρύλους, φυτά και ζωάκια.
Με τον ίδιο τρόπο που στη μουσική σκηνή νέα συγκροτήματα φλερτάρουν με φρεσκάδα την παράδοση προτείνοντας ευφάνταστες διασκευές, θα ήταν ωραία ιδέα ένας νέος σχεδιαστής, γελοιογράφος ή κομίστας να εμπνευστεί από τις μουσικές, λογοτεχνικές, ιστορικές, γαστρονομικές παραδόσεις και να προτείνει μια νέα σειρά από εικόνες.
Πλάι στα νησιά των Kυκλάδων, τον βράχο της Ακρόπολης και το αστέρι της Βεργίνας, γιατί να μη δούμε εικόνες από το Πέραμα ή το Λαύριο, φουγάρα που σιώπησαν, λαϊκές αγορές και παζάρια, αλλοτινές λουτροπόλεις, μονοπάτια στα βουνά, παλιές εθνικές οδούς να διασχίζουν άγνωστα χωριά, γεράνια στα παράθυρα και κεντήματα που αχνοφαίνονται πίσω από κουρτίνες, πολυκατοικίες του μοντερνισμού στην Αθήνα και πετρόκτιστα χυτά σπίτια στην εξοχή, χαμομήλια, σουσουράδες, μανιτάρια που ξεφυτρώνουν απ' την υγρασία των δέντρων, εξώφυλλα βιβλίων, εικονογραφημένους στίχους τραγουδιών, θρύλους ζωντανεμένους με φαντασία...
Η μέρα όσο πάει μεγαλώνει. Καλό καλοκαίρι!
* * *
