Πόσο σίγουροι είμαστε πως "Οι άθλιοι" του Βικτόρ Ουγκό είναι ένα μυθιστόρημα για το καλό και το κακό; Μια εξιστόρηση των ναπολεόντειων πολέμων, μια επική περιγραφή της μάχης του Βατερλώ; Ο Benjamin Chaud δεν είναι καθόλου σίγουρος για το νόημα των κλασικών μυθιστορημάτων, και στην εικόνα που βλέπετε παραπάνω δίνει μια πιο σύγχρονη, και σίγουρα πιο χιουμοριστική πλευρά της "αθλιότητας" των ημερών.
Αναζητά τον έρωτα πίσω από τα μεγάλα λογοτεχνικά έργα, παίζει με τους τίτλους, μετατρέπει τα λογοπαίγνια σε εικόνες και κάπως έτσι μας δίνει μια δική του εκδοχή του "Κόκκινου και του μαύρου"...
'Η του κλασικού μυθιστορήματος του Τολστόι "Πόλεμος και ειρήνη"...
Μας συμβουλεύει πώς μπορούμε να ταξιδέψουμε στην "άκρη της νύχτας"...
Ή να κάνουμε "κάλεσμα στην άγρια φύση"...
Λύνει το αίνιγμα πολλών αναγνωστών για το πώς ο άνθρωπος του Μαρσέλ Αιμέ περνούσε μέσα από τους τοίχους...
Ζωγραφίζει τη Σόνια και τον Ρασκόλνικοφ να εγκληματούν και να αυτοτιμωρούνται...
Μας βοηθά να καταλάβουμε τι λέγανε βραδιάτικα ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα στον μικροσκοπικό τους εξώστη...
Τι συνέβη στο "Μοναστήρι της Πάρμας"...
Πόσο μεγάλες ήταν οι προσδοκίες των ηρώων του Ντίκενς...
Πώς διάλεξε ο Κύριος την όμορφή του...
Και επιτέλους προτείνει έναν τρόπο στην Έμμα Μποβαρί, ώστε να πάψει να βαριέται και να σώσει τον γάμο της...
Από τον καιρό του Οδυσσέα...
Μέχρι την εποχή του Λούκι Λουκ...
...οι άνθρωποι το ίδιο πράγμα έχουν στο μυαλό τους.
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου