Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

Ένοικοι


Κανονικά δεν θα ΄πρεπε να διαμαρτύρομαι
η στοιχειώδης συνέπεια απαιτεί
βλέπεις εγώ κι άλλος κανένας 
τους έφερα εδώ τους εγκατέστησα
όμως κι αυτοί λες επίτηδες

μαζεύονται ώρες παράξενες
θυμώνουν εξεγείρονται φωνάζουν
τις νύχτες μετακινούν τα έπιπλα
εν είδει επείγουσας ανάγκης 
τηλεόραση δεν βάζουν
κάποτε μάλιστα όταν βρέχει
τρελαίνονται ελαφρώς, σας βεβαιώ.

Γυρίζοντας καμιά φορά κατάκοπη
σκέφτομαι να καλέσω τις αρχές
κάτι τέτοιοι θα ΄ναι παράνομοι το δίχως άλλο
αλήτες άξεστοι μηδενικά -
ώσπου συνέρχομαι ξανά, θυμάμαι

πως είναι απλώς δραπέτες 
των δικών μου ονείρων
κι έτσι ασφαλώς εξηγείται
η αμήχανη οικειότητα που νιώθω
ρίχνοντας φευγαλέα ματιά στα πρόσωπά τους
όταν διασταυρωνόμαστε στις σκάλες

***

Μαρία Μπαλοπούλου, Υδάτινοι πόροι, Στιγμή, Αθήνα 2017

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου