"Ζώον ωμέγα"

"Όλες οι κοινωνίες των ζώων λειτουργούν με βάση ένα σύστημα κυριαρχίας που συνδέεται με τη σχετική δύναμη του κάθε μέλους τους. Το σύστημα αυτό χαρακτηρίζεται από μια αυστηρή ιεραρχία: το ισχυρότερο αρσενικό της ομάδας ονομάζεται "ζώον άλφα", αυτό που ακολουθεί "ζώον βήτα", κι ούτω καθεξής μέχρι το υποδεέστερο ζώο της ιεραρχίας που αποκαλείται ζώον ωμέγα. Οι ιεραρχικές θέσεις καθορίζονται συνήθως ύστερα από τελετουργικά σύγκρουσης. Τέτοιου είδους ιεραρχίες υπήρχαν σε πρωτόγονες ανθρώπινες κοινωνίες, καθώς και στις αναπτυγμένες κοινωνίες των παιδιών και των νεαρών εφήβων". 

Ο Μπρυνό ακουμπάει στο νιπτήρα. Έχει βγάλει το σακάκι της πιτζάμας του. Οι δίπλες της μικρής ασπρουλιάρικης κοιλιάς του ζυγίζονται πάνω στην πορσελάνη του λαβαμπό. Είναι έντεκα χρονών. Θέλει να πλύνει τα δόντια του, όπως κάθε βράδυ. Ελπίζει πως η υγιεινή του περιποίηση θα εξελιχθεί χωρίς κανένα απρόοπτο. Όμως πλησιάζει ο Βιλμάρ, αρχικά μόνος του, και σπρώχνει τον Μπρυνό από τον ώμο. Εκείνος αρχίζει να οπισθοχωρεί τρέχοντας από το φόβο του. Ξέρει περίπου τι πρόκειται να επακολουθήσει. «Αφήστε με…» λέει ξεψυχισμένα.

Ο Πελέ πλησιάζει με τη σειρά του. Είναι μικροκαμωμένος, γεροδεμένος, πολύ δυνατός. Χαστουκίζει βίαια τον Μπρυνό κι εκείνος βάζει τα κλάματα. Κατόπιν, τον σωριάζουν κατάχαμα, τον αρπάζουν απ’ τα πόδια και τον σέρνουν στο πάτωμα. Κοντά στις τουαλέτες του βγάζουν το παντελόνι της πιτζάμας του. Το πέος του είναι μικρούλι, ακόμη παιδικό, χωρίς τριχοφυΐα. Τον κρατάνε απ’ τα μαλλιά και τον αναγκάζουν ν’ ανοίξει το στόμα. Ο Πελέ του τρίβει τα μούτρα με το σφουγγαρόπανο για τις χέστρες. Ο Μπρυνό νιώθει τη γεύση των σκατών. Ουρλιάζει.

Ο Μπρασέρ ενώνεται με τους άλλους. Είναι δεκατεσσάρων, πιο μεγάλος απ’ όλους. Βγάζει το καυλί του, που φαντάζει τεράστιο και χοντρό στον Μπρυνό. Στέκεται από πάνω του και κατουράει το πρόσωπό του. Την προηγούμενη είχε υποχρεώσει τον Μπρυνό να του το πάρει στο στόμα, κι ύστερα να του γλείψει τον κώλο. Όμως σήμερα δεν γουστάρει. «Κλεμάν, το πουλί σου είναι γυμνό, πρέπει να βοηθήσουμε τις τρίχες να φυτρώσουν…» λέει σαρκαστικά. Μ’ ένα νεύμα του, οι άλλοι αλείφουν με αφρό ξυρίσματος το πέος του Μπρυνό. Ο Μπρασέρ ξεδιπλώνει ένα ξυράφι και πλησιάζει τη λεπίδα. Ο Μπρυνό τα κάνει απάνω του απ’ την τρομάρα του.

***

[1] Μισέλ Ουελμπέκ, Τα στοιχειώδη σωματίδια (μτφρ: Αλέξης Εμμανουήλ), Εστία, Αθήνα 2000. 

[2] Φωτογραφία: Rich Johnson. Για το πρότζεκτ "Weapon of choice", ρίξτε μια ματιά εδώ.