Το πορτρέτο ενός καλλιτέχνη: Saara Katariina Söderlund

"Μπορεί να σου λείπει η φύση και να μην το γνωρίζεις".

 Η Σάρα ζει ήσυχα στην εξοχή της Φινλανδίας. Στον ελεύθερο χρόνο της ζωγραφίζει, περπατά στο δάσος, στα χωράφια, στην ακρογιαλιά. Όταν δεν ασχολείται με την εικονογράφηση, της αρέσει να παρακολουθεί τα αποδημητικά πουλιά που εγκαταλείπουν τη Φινλανδία για τις ζεστές χώρες, αλλά πάντοτε επιστρέφουν. 

 

Θα ήθελες να μας πεις λίγα πράγματα για τη ζωή σου; Πότε ξεκίνησες να ζωγραφίζεις; Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την εικονογράφηση; 

Γεννήθηκα στη νότια Φινλανδία, όπου ζω όλη μου τη ζωή. Πάντοτε μου άρεσε να ζωγραφίζω. Έκανα μαθήματα ζωγραφικής όταν ήμουν παιδί και κάθε πρωί πριν από το σχολείο πήγαινα στο σπίτι της γιαγιάς μου για να ζωγραφίζω τις γάτες της. Κατά τα άλλα, δεν είχα ιδέα πως θα καταπανιόμουνα με την εικονογράφηση ως επάγγελμα. Βασικά, πήγα στη Σχολή Καλών Τεχνών για να σπουδάσω σχέδιο και γραφιστική.  Είχα σχεδόν ξεχάσει τη ζωγραφική για χρόνια και δούλευα ως ελεύθερη επαγγελματίας-γραφίστρια, κυρίως στον εκδοτικό χώρο. Κάποια στιγμή, απλώς θέλησα να κάνω κάτι δημιουργικό μόνη μου, οπότε άρχισα πάλι να ζωγραφίζω και από τότε δεν έχω σταματήσει. 

Με τι είδους εικονογραφήσεις έχεις ασχοληθεί; Θα ήθελες να μοιραστείς κάποια ξεχωριστή εμπειρία σου στην εικονογράφηση ενός βιβλίου; 

Ασχολούμαι με κάθε είδους εικονογράφηση - είμαι ακόμη στα πρώτα βήματα της καριέρας μου και δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος τομέας στον οποίο εξειδικεύομαι. Η δουλειά μου περιλαμβάνει εκδόσεις, διαφημίσεις, ιδιωτικές δουλειές και επίσης πουλώ δικά μου έργα, πρωτότυπα ή αντίγραφα. Θα έλεγα πως μια μοναδική κι αξέχαστη εμπειρία είναι όταν εικονογραφώ κάτι για το οποίο δεν έχω ιδέα. Είναι συναρπαστικό, αγχωτικό, και σε προκαλεί να ερευνήσεις ένα άγνωστο θέμα και να βρεις τον καταλληλότερο τρόπο για να το μετατρέψεις σε εικόνα. 

Υπάρχει κάποιο κείμενο, βιβλίο, παραμύθι, τραγούδι, που θα ήθελες να εικονογραφήσεις και δεν το έχεις κάνει ακόμη; 

Ονειρεύομαι να εικονογραφήσω το αγαπημένο βιβλίο των παιδικών μου χρόνων, το "Vattumato" ("Το σκουλήκι στο βατόμουρο"), του Φινλανδού συγγραφέα Zacharias Topelius. Το έχει εικονογραφήσει με όμορφο και μαγικό τρόπο η Maija Karma. Η ιστορία σημαίνει πολλά για μένα και θα ήθελα να δικιμάσω. Θα ήθελα επίσης να κάνω μια σειρά από ζωγραφικά έργα για τους μύθους γύρω από τα φινλανδικά και σκανδιναβικά πουλιά. 

Τι υλικά χρησιμοποιείς συνήθως; 

Συνήθως χρησιμοποιώ νερομπογιές. Καμιά φορά  τις αναμειγνύω με μολύβια και ξυλομπογιές. 

Υπάρχει κάποια στιγμή της ημέρας που προτιμάς να εργάζεσαι; Ζωγραφίζεις πάντα στο σπίτι; 

Λατρεύω τα πρωινά και είναι η στιγμή της ημέρας που αισθάνομαι πιο παραγωγική και πιο δημιουργική, οπότε προσπαθώ να ξεκινώ τη δουλειά όσο νωρίτερα γίνεται. Προσπαθώ να τελειώνω σχετικά νωρίς και να μου μένουν κάποιες ώρες ελεύθερες μέσα στη μέρα για να κάνω μια βόλτα, να μαγειρέψω ή να περάσω ένα χαλαρό απόγευμα. Πάντα ζωγραφίζω στο σπίτι, στο μικρό μου γραφείο, μαζί με τα δυο σκυλιά μου, που είναι τα φιλαράκια μου στη δουλειά. 

Τι υπάρχει στο γραφείο σου αυτή τη στιγμή; 

Βασικά πράγματα, όπως βούρτσες, σωληνάρια με χρώματα, ξυλομπογιές, ένα σημειωματάριο, ένα παλιό βιβλίο βοτανικής και φυσικά ένα φλιτζάνι καφέ. 

Ετοιμάζεις κάτι αυτόν τον καιρό; 

Αυτή τη στιγμή σχεδιάζω μια σειρά από μοτίβα. Ένας από τους στόχους μου για φέτος είναι να βελτιώσω και να επεκτείνω το e-shop μου. 

Η εικονογράφηση είναι για σένα επάγγελμα ή χόμπι; Στη χώρα σου υπάρχει δυνατότητα βιοπορισμού από την εικονογράφηση; 

Η εικονογράφηση είναι το επάγγελμά μου, αλλά κάνω και κάποια γραφιστικά πρότζεκτ. Υπάρχει δυνατότητα βιοπορισμού από την εικονογράφηση στη Φινλανδία, αλλά θέλει χρόνο και πολύ σκληρή δουλειά, όπως παντού υποθέτω. 

Από ποιους εικονογράφους (κλασικούς ή σύγχρονους) έχεις εμπνευστεί; 

Λατρεύω τον Aleksander Lidenberg, την Tove Jansson, τον Rudolf Koivu, τον Edward Gorey, την Mary Blair, τον Charley Harper τους Alice και Martin Provensen και πολλούς, πολλούς ακόμη που θα μπορούσα να αναφέρω. 

Η εικόνα διαμορφώνει τη φαντασία. Όταν ζωγραφίζεις, σκέφτεσαι ότι οι εικόνες θα ζωντανέψουν στη φαντασία των παιδιών; 

Δεν νομίζω ότι το σκέφτομαι αυτό όταν ζωγραφίζω, αλλά ελπίζω, φυσικά, πως ο δέκτης, είτε είναι παιδί είτε ενήλικας, θα βρει τη μαγεία που προσπαθώ να βάλω στις ζωγραφιές μου. Τα παιδιά έχουν τόσο ζωηρή φαντασία, που νομίζω πως τους είναι πολύ φυσικό να μπουν στον κόσμο μιας εικόνας. 

Τι σχέση έχει ένας εικονογράφος με την παιδικότητα; Πόσο καθορίζουν τη δουλειά του οι παιδικές του αναμνήσεις; 

Νομίζω πως οι παιδικές μου αναμνήσεις με έχουν επηρεάσει τόσο πολύ, που αυτό είναι ολοφάνερο στη δουλειά μου. Πάντοτε, ειδικά ως παιδί,  με συγκλόνιζαν τα όμορφα βιβλία, τα τοπία, τα ζωγραφικά έργα, τα αντικείμενα. Θυμάμαι που είχα πορωθεί με την εικονογράφηση του Ilon Wikland  για το παραμύθι της Astrid Lindgren "Ronia the robber's daughter" ("Ρόνια, η κόρη του ληστή"). Ο τρόπος που απεικονιζόταν το δάσος στις εικόνες της μου κόβει την ανάσα ακόμη και σήμερα. 

Πολύ συχνά ζωγραφίζεις στιγμές της καθημερινής ζωής (κορίτσια που μαζεύουν μανιτάρια, που κάνουν βόλτες στο δάσος, που φορούν τις κάλτσες τους). Σε εμπνέει η ρουτίνα; Πώς θα όριζες την ευτυχία; 

Η ρουτίνα σίγουρα με εμπνέει. Το να ζωγραφίζεις την καθημερινότητα είναι κάπως παρηγορητικό. Ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς μου είναι εμπνευσμένο από πολύ συνηθισμένες στιγμές που φαίνονται ασήμαντες, αλλά είναι ακούσια κωμικές ή θλιβερές ή σημαντικές. Για μένα ευτυχία είναι τα μικρά πράγματα, αυτές οι καθημερινές  στιγμές της ζωής, όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό· να μαζεύω μανιτάρια, να κάνω κάμπινγκ με φίλους, να παίζω με τα σκυλιά μου, να παρατηρώ τα πουλιά ή να ζωγραφίζω. 

Τι βρίσκεις συναρπαστικό στην εξοχή; 

Προτού μετακομίσω με τον άντρα μου στην εξοχή πριν από μερικά χρόνια, ζούσα σε μια κωμόπολη. Ήταν παράξενο γιατί ένιωθα πως μου έλειπε η φύση χωρίς να τη γνωρίζω και πολύ. Το αγαπημένο μου πράγμα είναι να περπατάω στο δάσος, στα χωράφια, στην ακρογιαλιά. Το τοπίο είναι πολύ όμορφο και υπάρχουν τόσα να δεις και να εξερευνήσεις. Αυτό είναι συναρπαστικό. Επίσης, τα αστέρια είναι πολύ πιο λαμπερά στην εξοχή. 

Στο ιστολόγιό σου συστήνεσαι ως εικονογράφος, αλλά και "κυρία των πουλιών". Τι βρίσκεις ενδιαφέρον στην παρατήρηση των πουλιών; Είναι αλήθεια πως τα πουλιά αποτελούν τα πιο πολύχρωμα μικρά ζωάκια; 

Πράγματι, τα πουλιά είναι τα πιο πολύχρωμα ζωάκια! Τα βρίσκω φοβερά ενδιαφέροντα -υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία στα χρώματα, τα σχέδια,  τα σχήματα, στους ήχους τους. Είναι συναρπαστικό να βλέπεις ένα πουλί που δεν έχεις ξαναδεί ή να εντοπίσεις ένα από τα αγαπημένα σου. Μπορείς να παρατηρείς τα πουλιά και από το παράθυρό σου, αλλά η παρατήρηση μπορεί να σε οδηγήσει σε μέρη που δεν έχεις επισκεφτεί ποτέ. Επίσης, υπάρχει κάτι όμορφο και αινιγματικό στα αποδημητικά πουλιά. Τα περισσότερα εγκαταλείπουν τη Φινλανδία κατά τη διάρκεια του χειμώνα για πιο ζεστά κλίματα. Αλλά πάντοτε επιστρέφουν. 

*** 

Για οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με την Saara Katariina  Söderlund ρίξτε μια ματιά εδώ.