Το χρονικό μιας βόλτας

Μια βόλτα στην Αθήνα του βιβλίου παρέα με τους Atenistas

 

 Ώρα 10:30 

Έξω από το βιβλιοπωλείο του Ίκαρου. Ιστορικός χώρος. Ο ίδιος από το 1944 μέχρι σήμερα. Μπαίνεις και βλέπεις στους πάγκους όλους τους Έλληνες ποιητές, τη σειρά των παιδικών εικονογραφημένων, τις νέες κυκλοφορίες, τα εξώφυλλα που έχει φιλοτεχνήσει ο Χρήστος Κούρτογλου για τη σειρά της σύγχρονης ξένης πεζογραφίας. Υψηλή αισθητική. Φαντάζεσαι τις κουβέντες που θα έγιναν εκεί μέσα, τη Ρηνιώ Παπανικόλα να παρακολουθεί τους ποιητές να συζητούν και να ψαχουλεύει τους δίσκους.

11 παρά κάτι

Η πλατεία Καρύτση ακόμα κοιμάται. Έχει συννεφιά και αεράκι. Τα φαναράκια λικνίζονται στις πορτοκαλιές, μια καφετέρια μόνο ανοιχτή, η μηχανή του εσπρέσσο τρίζει για τους πρωινούς θαμώνες. Μπαίνεις στον "Μωβ σκίουρο". Μικροσκοπικό βιβλιοπωλείο με επιλεγμένη ποίηση, λογοτεχνία, φιλοσοφία, πολιτική. Έχει πλάκα. Όταν ένα βιβλιοπωλείο είναι τόσο λιλιπούτειο και οι ιδιοκτήτες ξέρουν το αντικείμενό τους καλά, βρίσκεις μέσα ό,τι θα ήθελες να αγοράσεις! Ενδιαφέρουσες επιλογές στη βιτρίνα: Τσάρλι Τσάπλιν, Θεόδωρος Αγγελόπουλος, "Τα πορφυρά πανιά" του Αλεξάντρ Γκριν, "Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα" του Μπουλγκάκοφ, Τσέχοι διηγηματογράφοι, η βιογραφία του Κάφκα. 

Κατά τις 11

Μπαίνεις από τη Σταδίου στη Στοά του Βιβλίου. Τρυπώνεις στις εκδόσεις του ΜΙΕΤ. Ένα πορτρέτο του Καζαντζάκη, ένα άλλο του Παλαμά, ένα παλιό μαύρο τηλέφωνο που χτυπάει διαρκώς. Πελάτες ζητούν πληροφορίες. Μελέτες, γραμματολογίες, ιστορικά βιβλία. Στην έξοδο της Στοάς ένα καρτοτηλέφωνο. Όταν κανείς δε χρησιμοποιούσε το κινητό, αλλά υπήρχαν οι τηλεκάρτες, πάντοτε το προτιμούσες. Το πιο ήσυχο καρτοτηλέφωνο της πόλης. Και ποτέ ουρά. Στην Ιπποκράτους γινότανε χαμός. Φοιτητές με μια τηλεκάρτα στο χέρι. Λίγο παρακάτω, ένα μαγαζί για φιλοτελιστές. Κύριοι μέσης ηλικίας κοιτούν τα γραμματόσημα με μεγεθυντικό φακό. Τον κουβαλούν μαζί τους άραγε ή τον διαθέτει το κατάστημα; 

11 και κάτι
Περνάς την Πανεπιστημίου απέναντι. Ένας κύριος κάθεται στο "Αιγαίον" και τρώει λουκουμάδες με μέλι. Μυρίζει τηγανητό λάδι και κανέλα. Ανηφορίζεις τη Χαριλάου Τρικούπη. Πολλά βιβλιοπωλεία: ο "Ναυτίλος", η "Γωνιά του βιβλίου", η "Μηχανή του χρόνου". Έξω καρότσια με παλιά μεταχειρισμένα βιβλία και περιοδικά. Ο Λούκυ (Λουκιανός Κηλαηδόνης) σ' ένα τέυχος του περιοδικού "Μουσική". Έτος 1983.

Γύρω στις 11 και μισή
Στρίβεις και μπαίνεις στη Μαυρομιχάλη. Στο καφενείο "Το Πανελλήνιον" παρέες που παίζουν σκάκι. Είναι καλοί παίκτες. Τους παρακολουθείς αρκετή ώρα κάνοντας πως κάτι ψάχνεις. Κανένα πιόνι δεν κουνιέται. Κάθονται σαν απολιθωμένοι και τα κοιτούν. Σκέφτονται την επόμενη κίνηση. 

Κατά τις 12:00 
Περνάς από το καλλιτεχνικό βιβλιοδετείο του Πετρίδη. Ανεβαίνεις στη Διδότου. Από μακριά βλέπεις το βιβλιοπωλείο του Γιώργου Χρονά, θυμάσαι που στα φοιτητικά χρόνια ψαχούλευες τα τεύχη της Οδού Πανός και έπαιρνες ασπρόμαυρες καρτ-ποστάλ. Συνεχίζεις. Το ολοκαίνουργιο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων της Εστίας.

12 και μισή

Κατηφορίζεις τη Δελφών. Λαός και Κολωνάκι. Στρίβεις στη Σκουφά. Ένα όμορφο νεοκλασικό στεγάζει τις εκδόσεις Μέλισσα. Προτιμάς να τρυπώσεις στο Free thinking zone. Ό,τι έχει τελειώσει το διάβασμα ο Αχιλλέας Κυριακίδης. Θα ακολουθήσει ο Αύγουστος Κορτώ. Κάθεσαι σ' ένα τραπεζάκι. Απάνω αφημένο το βιβλίο του Τζίμη Πανούση "Ο Στάλιν δουλεύει στο Κρεμλίνο για σένα". Τρως ένα υποβρύχιο (κερασμένο από το μαγαζί), διαβάζεις ένα "Υποβρύχιο", κερασμένο κι αυτό. Κάτω από το όνομα του περιοδικού γράφει: Απόδραση από την επιφάνεια της πραγματικότητας, κατάδυση στον πυθμένα της φαντασίας.

Μετά τη 1
Καταλήγεις στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Σε λίγο θα ξεκινήσει η ξενάγηση. Παρατηρείς τις σιδερένιες πευκοβελόνες της οροφής που διώχνουν μακριά τα περιστέρια. Δεν είχες ανέβει ποτέ αυτές τις σκάλες. Διαβαίνεις το κατώφλι της με συγκίνηση. Ακούς για χειρόγραφα, υπομνήματα, αρχεία, κώδικες που ταξιδεύουν στις βιβλιοθήκες του κόσμου.

Κατά τις 3
Η Αθήνα είναι όμορφη σήμερα, σκέφτεσαι. Μυρίζει χαρτί, σερβίρουν υποβρύχιο, παίζουν σκάκι, χαμογελάνε. Τα πόδια πονάνε από την κούραση. Ώρα για ένα μεζεδάκι. Συνεχίζεις τη βόλτα...