"Η ερωτική πράξη, σε αυτές, υπακούοντας στις εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες, χρειάζεται ένα μέρος απόλυτης ηρεμίας. Όπως ακριβώς ο ευγενής ελέφαντας, ο οποίος φοβάται τα βέβηλα μάτια, η φάλαινα δεν ερωτεύεται παρά στην ερημιά. Τόπος συνάντησης ορίζονται οι περιοχές δίπλα στους πόλους, στους μοναχικούς κολπίσκους της Γροιλανδίας, στις ομίχλες του Βερίγγειου και, βεβαίως, στις χλιαρές θάλασσες που ανακαλύφθηκαν κοντά στους πόλους.
Η μοναξιά μεγάλη. Ένα παράδοξο θέατρο θανάτου και σιωπής στήνεται γι' αυτή τη φλογερή γιορτή της ζωής. Μια λευκή αρκούδα, μια φώκια, ίσως μια μπλε αλεπού, προσεκτικοί μάρτυρες, παρακολουθούν με σεβασμό από μακριά. Οι λάμψεις και τα πυροτεχνήματα, οι φανταστικοί καθρέφτες, δεν λείπουν. Κυανόχρωμα κρύσταλλα, μυτερές κορφές βουνών, κορόνες εκθαμβωτικού πάγου, παρθένα χιόνια, είναι κι αυτά μάρτυρες που κάθονται και κοιτάζουν.
Αυτό που κάνει το γάμο τόσο σοβαρό και συγκινητικό, είναι η ανάγκη μιας απόλυτης βούλησης. Δεν έχουν το τυραννικό όπλο του καρχαρία, αυτά τα άγκιστρα που καταδυναστεύουν τον πιο αδύναμο. Το αντίθετο, οι γλιστεροί κολεοί τους τις χωρίζουν, τις απομακρύνουν. Αποκόβονται παρά τη θέλησή τους, δραπετεύουν, λόγω αυτού του απελπιστικού εμποδίου. Παρά την τόσο μεγάλη μεταξύ τους σύμπνοια, θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για πάλη. Κάποιοι φαλαινοθήρες ισχυρίζονται πως έχουν δει αυτό το μοναδικό θέαμα. Οι εραστές, μέσα στη ζέουσα παραφορά τους, για κάποια λεπτά, στητοί και όρθιοι, όπως οι δυο πύργοι της Παναγίας των Παρισίων, οδυρόμενοι με τα υπερβολικά μικρά χέρια τους προσπαθούσαν να φιληθούν. Ξανάπεφταν με το τεράστιο βάρος τους... Η αρκούδα και ο άνθρωπος τρέπονταν σε φυγή τρομαγμένοι από τους αναστεναγμούς τους".
Jules Michelet, La Mer, Hachette, Paris 1861 (σσ. 240-242)
Από το βιβλίο:
Antonio Tabucchi, Η γυναίκα του Πόρτο Πιμ και άλλες ιστορίες (μτφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης), Εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 1997
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου